روش کُدای رویکردی برای آموزش موسیقی است که ریشه در این ایده دارد که موسیقی باید یک تجربه اجتماعی و فرهنگی باشد. رویکرد Kodály برای آموزش موسیقی بیان می کند که مفاهیم موسیقی، خلاقیت و همکاری به بهترین وجه در درس های موسیقی گروهی، به ویژه برای کودکان خردسال، آموزش داده می شود. بر اساس این روش، معلمان موسیقی باید بر مواد موسیقی که با فرهنگ و میراث دانشآموزان مرتبط است، تأکید کنند.
تاریخچه مختصری از روش کُدای
Zoltán Kodály (1882-1967) روش Kodály را در نیمه اول قرن بیستم در مجارستان توسعه داد.
- تحصیلات کُدای: زمانی که کُدای به عنوان یک دانش آموز به سن بلوغ رسید، نوازندگی اغلب به صورت تک به تک آموزش داده می شد. تاکید بر آثار آهنگسازانی چون باخ، موتزارت، هایدن و بتهوون – که همگی آلمانی بودند. با این حال، زمانی که کُدای هنر را مطالعه کرد موسیقی در بوداپست در اوایل دهه 1900، او مجذوب آهنگهای سنتی مجارستانی شد – حتی با بلا بارتوک، برجستهترین آهنگساز مجارستانی قرن بیستم همکاری کرد.
- توسعه روش: کُدای ارزش آموزش را درک کرد مهارت های موسیقی از طریق رسانه موسیقی محلی که دانش آموزان از سنین پایین در معرض آن قرار گرفته بودند. او احساس می کرد که می تواند سواد موسیقی و آموزش گوش را از طریق آواز بینایی، سلفژ، و اشعار از زبان مادری شاگردانش آموزش دهد. همانطور که کُدای روش های تدریس خود را توسعه داد، روی یک رویکرد اجتماعی و جنبشی به موسیقی که می توانست هم در مدرسه ابتدایی و هم در هنرستان کار کند، تصمیم گرفت.
- پیاده سازی: در سال 1945، ایده های کُدای بخشی از برنامه درسی رسمی شد مدارس مجارستان و مدارس ابتدایی موسیقی که روش کُدای را آموزش می دادند به سرعت در دهه بعد گسترش یافتند. در سالهای پس از آن، رویکرد کُدای به آموزش موسیقی شهرت بینالمللی پیدا کرده و طرفدارانی را در سراسر جهان به دست آورده است.