راهنمای بازی
ابتدا یک کودک را به عنوان “فاخته” انتخاب کنید. از آنها بخواهید به “قفس” خود بیایند و در کنار شما بایستند. بعد، به کودک بگویید که در جنگل «درخت» بشوند. آنها می توانند هر نوع درختی باشند – بلند و باریک، پهن، پیچ خورده، کوتاه. کودک باید روی پاهای خود بایستند (نه دراز کشیدن). در نهایت، یک کودک را به عنوان “شکارچی” انتخاب کنید. از آن کودک بخواهید کنار شما و فاخته بایستد.
وقتی به این ترتیب بروید، به کودک کمک می کند که اطراف فاخته یا شکارچی ازدحام نکنند. ما می خواهیم درختان به طور مساوی پخش شوند تا بازی بهتر کار می کند.
داستان بازی
یک شب صاحب فاخته فراموش کرد در قفس را ببندد. در نیمه های شب، فاخته فرار کرد و به داخل جنگل پرواز کرد. شکارچی دنبال فاخته می رود. اما چون شب است، چشم شکارچی بسته است. فاخته پشت درختی پنهان می شود و شکارچی می گوید: فاخته کجایی؟
روش بازی موسیقی
شکارچی چشم بسته است و فاخته می رود و پشت درختی پنهان می شود. شکارچی میخواند: «فاخته، کجایی؟»
و فاخته هم میخواند: «من اینجا هستم».
شکارچی مدام پرنده را صدا می کند و باید با گوش دادن فاخته را پیدا کند. دو دانش آموز را برای نوبت بعدی انتخاب کنید و بازی را ادامه دهید.
قوانین بازی برای بهتر شدن
- درختان نمی توانند صحبت کنند یا حرکت کنند. اگر صحبت کنید، می سوزید و باید ساکت بشینید تا زمانی که آماده پیروی از دستورالعمل ها شوید.
- هنگامی که فاخته پنهان می شود، نمی تواند حرکت کند.
- شکارچی می تواند هر چند بار که بخواهد آواز بخواند. هر چه بیشتر آواز بخواند، پیدا کردن فاخته آسانتر است.
- اگر شکارچی بخواهد با شما برخورد کند، درخت آروم می گوید: “ایست”.
- گاهی اوقات یک «نسیم» در جنگل میوزد و درخت میتواند شاخههایش (دستهایش) را حرکت دهد تا به پرنده اجازه عبور بدهد.
نکته: هنگام انتخاب کودکان برای این بازی. از یک روش “عادلانه” استفاده کنید، مانند انتخاب چوب بستنی که نقشهای روی آن نوشته شده باشد یا انتخاب تصادفی از فهرست. حدود 5-10 دقیقه برای بازی مناسب است چون اگر بازی، نوبتی باشد زمان زیادی لازم دارد. معمولاً بهتر است وقتی این بازی را انجام میدهیم، به کودکان بگویم که همه این شانس را ندارند که فاخته یا شکارچی باشند.
روش کدالی
می توان از سل / می و تا / تی-تی استفاده کرد. چون کودک باید به تنهایی آواز بخواند و این موضوع کمک می کند که کوک بخواند.